%0 Journal Article
%T بررسی سبک‌شناسی آثار فارسی منثور ابن سینا از منظر سطح نحوی
%J Journal of the stylistic of Persian poem and prose (JSPPP) 
%I بهار ادب
%Z 3060-5660
%A Nasrin Omidi
%A Morteza Razzaqpour
%A Siavash Moradi
%D 2021
%\ 2020/10/12
%N 64
%V 14
%P 97-112
%K Stylistics
%K  Ibn Sina
%K  prose works
%K   Persian works
%K  syntactic level
%X زمینه و هدف: متون نثر بخش وسیعی از ادبیات فارسی را تشکیل
میدهد و وسعت میدان آن برای بیان هرگونه فکری مناسبتر از کلام منظوم است. موضوعات
و مفاهیم بکاررفته در نثر بطور کلی به مفاهیم علمی و عقلی و معانی وصفی و نقلی و
خبری تقسیم میشوند که هرکدام بلحاظ اسلوب نگارش متمایز از دیگری است که دربرگیرندۀ
موضوعاتی از قبیل مسائل دینی و مذهبی، مفاخر ملی، داستانها و قصص، تاریخ نجوم،
اندرز و موعظه، ترسل، تصوف و عرفان، و علوم ادبی هستند. این مقاله به بررسی سبک‌شناسی آثار فارسی منثور ابن سینا از منظر نحوی خواهد پرداخت.

روش مطالعه: این مقاله براساس مطالعات
کتابخانه ای و به شیوۀ توصیفی ـ تحلیلی انجام شده است. 

یافته ها: اگرچه عمدۀ آثار ابن سینا به
زبان عربی نگاشته شده است، وی هشت اثر: دانشنامۀ علایی، رگ‌شناسی، قراضۀ طبیعیات،
رساله در حقیقت و کیفیت سلسله موجودات و تسلسل اسباب و مسببات، کنوز المعزمین،
معیارالعقول، و ظفرنامه را به زبان فارسی تألیف کرده است. این آثار مربوط به دورۀ رشد و تکوین زبان فارسی و دورۀ
اولیۀ نثر فارسی هستند که از آن بعنوان سبک نثر مرسل یاد میشود. آثار نثر مرسل در
دورۀ اولیۀ زبان فارسی عموماً از ویژگیهای ادبی خالی هستند؛ همچنین بعلت موضوعات
علمی آثار ابن سینا، سطح فکری در این آثار نیز جلوۀ چندانی نخواهد داشت.

نتیجه گیری: افعال ساده و جملات کوتاه، ایجاز لفظ، سادگی زبان و روان
بودن، کوتاهی جملات و خالی بودن از تکلفات و صنایع لفظی، پرهیز از ایراد سجع و
موازنه و دوری از کاربرد کلمات نامانوس عربی و اشتمال بر اصطلاحات فنی از ویژگیهای
مهم کتب فارسی منثور ابن سینا هستند.
%U https://bahareadab.com/article_id/1152