%0 Journal Article
%T معرّفی نسخۀ خطی منحصربفرد «ترجمه و شرح طب‌القلوب» و سبک‌شناسی آن
%J Journal of the stylistic of Persian poem and prose (JSPPP) 
%I بهار ادب
%Z 3060-5660
%A Ameneh Kamali
%A Shamsal hajieh Ardalani
%A seyed jafar hamidi
%D 2021
%\ 2020/08/19
%N 62
%V 14
%P 21-36
%K Manuscript
%K  Sheikh Fakhrodin Mazhar
%K  Translation and description  Teb al-Qulub
%K  stylistics
%K  Qajar period.
%X زمینه و هدف: طب‌القلوب، اثر شیخ علاءالدّین نقشبندی، آخرین پیر نقشبندی کردستان و یکی از نویسندگان بنام معاصر در قرن چهاردهم هجری قمری است. رساله ای است که در سال 1341 ه.ق. به زبان عربی نوشته شده است و اندکی پس از نگارش، توسط شیخ فخرالدّین مظهر، ملقّب به مظهرالاسلام به فارسی ترجمه و شرح شد که مبنای مطالعه و بررسی این پژوهش میباشد. تا کنون یک نسخۀ خطی از این کتاب، معرّفی شده است. در این مقاله، تلاش گردیده است ویژگیهای سبکی مظهرالاسلام در ترجمه و شرح طب‌القلوب بلحاظ زبانی (صرفی و نحوی)، ادبی و فکری و محتوایی بررسی شود.
روش مطالعه: این پژوهش با روش توصیفی ـ تحلیلی و با کمک منابع کتابخانه ای صورت گرفته است.
یافته ها: نثر کتاب جز در مقدّمه که به آرایه های ادبی آمیخته و همراه با عبارات عربی است- نثری نسبتاً ساده است که نویسنده در آن قصد هنروری ندارد؛ اما در کل کتاب چه در مقدمه و چه در متن، استفاده از واژه ها و عبارات و ترکیبات عربی بوفور دیده میشود. نتیجه گیری: نثر کتاب پخته و استوار است و از دشواری و پیچیدگی به دور، به همین دلیل و بسبب نزدیکی این اثر به زمان ما، دارای ویژگیهای خاص و ممتاز سبکی نیست و ازآنجاکه این اثر منثور، همراه با ابیاتی از شعر شاعران دیگر است، مواردی از مختصات سبکی دارد. ترکیبات و عبارات عربی در کتاب بحدّی است که عربی‌مآبی نویسنده در اولین صفحات کتاب، مبرهن است. استشهاد به آیات و احادیث، شواهد منظوم و منثور متعدد، در آن فراوان است. صنایع بدیعی نظیر جناس، مراعات‌النظیر، و اشتقاق در کتاب بوفور بچشم میخورد. پس با نگاهی جامع، میتوان از دیدگاه زبانی و ساختاری به این نسخۀ خطی نگریست. با بررسیهای انجام‌شده در دستگاههای آوایی، واژگانی، نحوی و بلاغی به این نتیجه میرسیم که مظهرالاسلام بیشتر درصدد بیان مضمون بوده است تا درگیر شدن در فنّ نویسندگی.
%U https://bahareadab.com/article_id/1123