%0 Journal Article
%T بررسی ویژگیهای سبک‌شناسی منظومۀ یوسف و زلیخای فاخری فسایی با نگاهی به دیگر آثارش
%J Journal of the stylistic of Persian poem and prose (JSPPP) 
%I بهار ادب
%Z 3060-5660
%A Mohammad Baqer Daneshdar
%A Mohsen Sajedi Rad
%A Samira Rostami
%D 2021
%\ 2020/08/10
%N 62
%V 14
%P 1-20
%K Yusef and Zuleikha
%K  Fakheri Fasaei
%K  Stylistics
%K   Meraat Al-Mahboob
%X هدف و زمینه: هدف از این مقاله و سؤال اصلی آن، بررسی ویژگیهای سبک‌شناسی منظومۀ «مرآت‌المحبوب» یا یوسف و زلیخای فاخری فسایی است. با توجه به تأثیرپذیری شاعر از تعلیمات حوزوی و استفاده از تفاسیر و جنبه های مذهبی اثر، میتوان این اثر را ابتدا متأثر از قرآن و سپس روایات، تورات و پیرو منظومه سرایان پیشینِ یوسف و زلیخا مانند فردوسی، جامی، خاوری شیرازی، و آذر بیگدلی دانست. در این مقاله، ویژگیهای سبکی اثر مذکور در جنبه های زبانی، شامل سه سطح «لغوی، آوایی و نحوی» و همچنین سطح ادبی و فکری مورد بررسی قرار گرفته و نزدیکی آن به سبک دورۀ بازگشت و دورۀ حد واسط (مشروطیت) مورد موشکافی قرار میگیرد. همچنین ویژگیهای سبکی شاعر که مختص به خود او میباشد، مورد توجه قرار گرفته و به زبان محلی شاعر نیز اشاره میشود.
روش مطالعه: این پژوهش با مطالعات کتابخانه ای، فیش‌برداری و استفاده از روش تحلیلی ـ توصیفی انجام شده است.یافته ها: شیوۀ بیان فاخری در منظومه اش متأثّر از دورۀ بازگشت بوده و زبان او از استواری موردقبولی برخوردار است. نظم او از سادگی زبان دورۀ مشروطیت (حد واسط)، بی‌بهره نیست و کلمات محاوره ای نیز در آن دیده میشود.
ننتیجه گیری: فاخری دارای سبکی شخصی است، شاعر به بعضی کلمات علاقۀ زیادی دارد و آنها را مرتباً تکرار میکند، در بین سرایندگان یوسف و زلیخا، زبانی مملو از آیات و روایات و کلمات عربی و نکات تفسیری و پندواندرز دارد که خود سبک جدیدی، مختص به او را در بین این شاعران پدید آورده است. بطور کلی سبک فاخری تلفیقی از سبک دورۀ بازگشت ادبی و دورۀ مشروطیت (حد واسط) بوده و زبان او از کهنگی سبک خراسانی و همزمان سادگی و روانی و کلمات عامیانه برخوردار است.
%U https://bahareadab.com/article_id/1122