%0 Journal Article
%T جلوه های سبک هندی در اشعار شوکت بخارایی
%J Journal of the stylistic of Persian poem and prose (JSPPP) 
%I بهار ادب
%Z 3060-5660
%A Hamid  Dehnabi
%D 2021
%\ 0000/00/00
%N 56
%V 13
%P 231-249
%K Stylistics
%K  Shaukat Bukhara
%K  Indian style
%K 
%X از میان شاعران شیوۀ «خیال
بندان» یا «طرز خیال» در سبک هندی، محمد بن اسحاق بخارایی متخلص به «شوکت» با وجود
شهرت بسیار در سرزمین عثمانی، در ادبیات ایران نام گمنامی است. وی از شاعران قرن
یازدهم هجری است که دیوانی از خود به یادگار گذاشته است. در این مقاله که به روش
کتابخانه ای نوشته شده است، پس از معرفی شوکت بخارایی،
به بررسی اشعار وی از منظر سبک‌شناسی و با تاکید به ویژگیهای خاص سبک هندی در اشعار وی
پرداخته ایم. 

نتایج
تحقیق نشان میدهد که از منظر ادبی ، تشبیه و انواع آن و استفادۀ فراوان از تمثیل به شعرش
برجستگی خاصی بخشیده است. ویژگی اصلی شعر
او ، نازک خیالی و خیال بندی است و تشخیص، پارادوکس و حس‌امیزی از انواع مهم
پربسامد بدیع در اشعار او به شمار میرود. بسامد بالای برخی لغات خاص مانند: رنگ،
لاله و ...و ساخت مضامین بدیع با آنها ویژگی دیگر اشعار اوست و خلق معانی پیچیده،
خیال‌پردازیهای بدیع، گاه اشعار وی را دیریاب کرده است. مقیاسهای شاعرانه، ترکیبات
جدید و لغات عامیانه از ویژگیهای زبانی اشعار شوکت هستند. از
منظر فکری ،
توصیف عشق، ناامیدی و غم‌گرایی، دو موضوع اصلی اشعار وی خصوصاً غزلیات اوست.
%U https://bahareadab.com/article_id/1060