%0 Journal Article
%T تکنیکهای داستانی در تراژدی سیاوش
%J  ماهنامه علمی سبک شناسی و تحلیلی متون نظم و نثر فارسی 
%I بهار ادب
%Z 3060-5660
%A اعظم  نیک‌آبادی
%A محمدعلی  داودآبادی
%A علی  سروریعقوبی
%D 2020
%\ 0000/00/00
%N 53
%V 13
%P 1-22
%K پیرنگ
%K  داستان سیاوش
%K  شخصیت ‌پردازی
%K  صحنۀ آغازین
%K  کشمکش
%K  گفتگو
%X داستان سیاوش یکی از داستانهای شاهنامه است که فردوسی در آن با بهره  جویی هنرمندانه از برخی از عناصر داستانی و تکنیکهای داستانپردازی زمینه ساز
غنای بیشتر آن گردیده است. سوگ سیاوش دربرگیرندۀ دو داستان عشق ممنوعۀ سودابه و
داستان تبعید سیاوش به توران زمین و کشته شدن او به دست افراسیاب است که به نوعی
ترکیبی از حماسه و غناست. در این مقاله به بررسی تکنیکهای داستانسرایی شاهنامه با
تأکید بر عناصر داستانی در داستان سیاوش پرداخته شده و به روش پژوهش توصیفی-تحلیلی
نوشته شده است. در سوگ سیاوش از عنصر گفتگو برای نشان دادن افکار شخصیتها، بسط
داستان و پیشبرد وقایع، بیان خصوصیات اشخاص، معرفی روابط میان اشخاص و نسبت آنها،
تصویرسازی، مشخص کردن مکان، مشخص کردن زمان و فضاسازی استفاده شده است و نتایج به
دست آمده نشان میدهد که فردوسی در این داستان علاوه بر گفتگو از عناصری همچون
شخصیت‌ پردازی، کشمکش و پیرنگ در توصیفاتش بهره برده و از تکنیکهایی همچون تعلیق،
خوش ‌آغازی، ضرباهنگ، به عقب کشیدن نقطۀ آغاز داستان و ترکیب داستان حماسی با
داستان غنایی نیز در پرداخت پیرنگ آن استفاده کرده است.
%U https://bahareadab.com/article_id/995