%0 Journal Article
%T تحلیل سبک‌شناختی قصاید مظاهر مصفا
%J  ماهنامه علمی سبک شناسی و تحلیلی متون نظم و نثر فارسی 
%I بهار ادب
%Z 3060-5660
%A نسرین  سیّدزاده
%A نازیلا  فرمانی انوشه
%D 2020
%\ 0000/00/00
%N 55
%V 13
%P 213-240
%K مصفا
%K  سبک شعر
%K  صور خیال
%K  عناصر و ساختار قصیده
%X قصیده از کهنترین قالبهای شعری
است که از آغاز دوره پیدایش شعر فارسی، شاعران آن را عرصه بیان احساسات خود قرار
داده و بسیاری از مدایح و توصیفات خود را در این قالب سروده اند. قصیده فارسی تا
پایان قرن ششم دوره درخشان شکوفایی خود را پشت‌ سر نهاده و از قرن هفت به بعد رو‌به
افول نهاد و از معیارها و ساختار اصیل خود دور شد؛ اما در دوره مشروطه، با ساختار
اصیل خود احیا شد. در دوره معاصر نیز شاعران بسیاری در این قالب شعر سروده اند که
از میان آنها مظاهر مصفا به دلیل بهره گیری از این قالب شعری با سنت ‌شکنی خاص خود
در این پژوهش مورد‌توجه قرار گرفته است. مظاهر مصفا ادامه دهنده بسیاری از سنتهای
شعر فارسی است؛ اما در قصیده به دنبال آن سنتهای کلاسیک نبوده است؛ اگرچه برخی
قصاید او مانند قصاید قدما مستحکم و با صلابت است، با‌این‌حال نوگرایی زمان نیز بر
اشعار وی حاکم است؛ پرسش این است که قصاید او دارای چه ساختار و ویژگیهایی است که
قصاید او را از قصیده سرایان معاصر و کهن متمایز میکند.در این مقاله باهدف ارائه بهترین
الگو و زمینه برای آشنایی با ساختار و محتوای قصاید مصفا از روشهای آماری پژوهش و تحلیلهای
مبتنی‌بر آن استفاده کردیم تا چهل قصیده وی را از وجوه مختلف موسیقی بیرونی، بیان،
بدیع و... بررسی کنیم. بدین ‌منظور اشعار وی، در سه سطح زبانی، ادبی و فکری به
همراه بسامد بکارگیری آرایه ها (لفظی یا معنوی)بررسی شد و با مقایسه صور خیال تقلیدی
(کلیشه ای) و صور‌خیال ویژه مصفا که حاصل نگرش خاص اوست، چگونگی انعکاس پدیده ‌های
نو و کهن در قصاید وی بررسی گردید.
%U https://bahareadab.com/article_id/993