%0 Journal Article
%T تحلیل زبانشناسانه استعاره مفهومی "عشق" در غزلیات امیرخسرو دهلوی
%J  ماهنامه علمی سبک شناسی و تحلیلی متون نظم و نثر فارسی 
%I بهار ادب
%Z 3060-5660
%A دکتر احمد  فروزانفر 
%D 2019
%\ 0000/00/00
%N 44
%V 12
%P 369-392
%K شاهنامه
%K  جمشید
%K  ور جمکرد
%K  دست نوشت سن ژوزف
%X استعارۀ مفهومی از مقوله های بنیادی زبانشناسانهاست.
در نظریۀ شناختی، استعاره به عنوان پدیده ای در کلیت زبان، نه منحصراً، در زبان حضور جهت دهنده دارد. استعاره مفهومی تنها مقوله
زبانی است که صرفاً مربوط به واژه ها نیست، بلکه از فرآیندهای تفکر انسان است. در استعارۀ
مفهومی یک حوزۀ مفهومی براساس حوزۀ مفهومی دیگر فهمیده میشود. استعاره، زبان را از
حدّ شگردی بلاغی به سطح وسیله ای برای اندیشه عمیق تر و شناخت والا
رسانده است. با توجه به این که امیرخسرودهلوی از شاخص های مهم در ادبیات
کلاسیک فارسی و هند محسوب میشود و با توجه به سهم او در توسعۀ غزل، این مقاله به
بررسی استعارۀ مفهومی عشق در غزلیات امیرخسرو دهلوی میپردازد. در ابتدا
گزارشی دقیق از زندگی امیرخسرودهلوی، تعریف غزل، استعاره مفهومی و در آخر،
استعاره عشق را در غزلیات امیرخسرو دهلوی
ارائه میدهد. چون استعاره مفهومی دارای دو حرکت از مبدا به مقصد، در دو جهت عمودی یا
افقی است، پس استعاره ها را بر اساس انواع حرکت از مبدأ به مقصد تقسیم میکنیم. سپس به تحلیل شناختی
آن ها میپردازیم و در پایان به این نتیجه میرسیم که استعاره عشق، با مضمون هایی متفاوت در غزلیات امیرخسرو دهلوی به کار رفته است. امیرخسرو دهلوی از دو
طریق، انتقال معنا و تغییر معنا، توانسته معناهای تازه ای به عشق بدهد و
نمادی ویژه از آن بسازد و با دادن تعلیق در معنای واژه ها ،خواننده را در تداعی
معناهای بیشتر آزاد بگذارد.  and lt;-p and gt;       and lt;-p and gt;       and lt;-p and gt;       and lt;-p and gt;       and lt;-p and gt;
%U https://bahareadab.com/article_id/847