%0 Journal Article
%T بهبود تناسب رفتار و گفتار قهرمانهای داستان با شخصیت آنها از ویژگیهای سبکی رمان نویسی دهه هشتاد
%J  ماهنامه علمی سبک شناسی و تحلیلی متون نظم و نثر فارسی 
%I بهار ادب
%Z 3060-5660
%A دکتر بهادر باقری
%A دکتر محمد حسین عبداللهی
%A دکتر ناصر قلی سارلی
%A شهرزاد محمدزاده
%D 2018
%\ 0000/00/00
%N 41
%V 11
%P 21-40
%K ویژگی سبکی دهه¬ هشتاد
%K  نظریه¬های روانشناسی
%K  حسین سناپور
%K  زویا پیرزاد
%K  فریبا وفی
%X یکی از سطوح بررسیهای سبک شناسی، سطح فکری یا محتوایی هر اثر ادبی است. برای نمونه در این سطح، درمی یابیم که شاعر یا نویسنده، برونگرا، درونگرا، فلسفه مدار، عرفانمدار، دینورز یا دین گریز و یا ... است. خوانندگان داستان همواره نوعی ثبات و انسجام در پرداخت شخصیتها و عناصر داستانی انتظار دارند. تناسب رفتار و گفتار شخصیتهای داستانی یکی از توانمندیهای نویسندگان رمان نویس است. در رمان نویسی معاصر، این موضوع فراز و فرود زیادی داشته است. یکی از ویژگیهای رمانهای دهه هشتاد، بهبود این تناسب است که با الگوها و نظریات روانشناسی شخصیت از دیدگاه برخی نظریه پردازان شخصیت، از جمله یونگ، فروم، و آدلر مطابقت دارد. این پژوهش با بررسی سه رمان از سه نویسنده دهه هشتاد (حسین سناپور، زویا پیرزاد و فریبا وفی) به بررسی بهبود این تناسب میپردازد. 
%U https://bahareadab.com/article_id/726