%0 Journal Article
%T تبیین دلایل اقتباسهای آشکار تذکره الاولیاء از کشف-المحجوب، در گزارش کرامات صوفیه
%J  ماهنامه علمی سبک شناسی و تحلیلی متون نظم و نثر فارسی 
%I بهار ادب
%Z 3060-5660
%A حسینعلی قبادی
%A رضا معتمد
%A غلامحسین غلامحسین زاده
%A سعید بزرگ بیگدلی
%D 2018
%\ 0000/00/00
%N 40
%V 11
%P 271-289
%K اقتباس
%K  سبک شخصی
%K  تصرّف ادبی
%K  کرامات صوفیه
%K  تذکره الاولیاء
%K  کشف المحجوب
%X اثرپذیری یک متن از متن دیگر یا تعامل متنها با هم مسأله ای است که ذیل تحلیل مباحث مربوط به سبک شناسی و نیز در
موضوعات مرتبط با شناخت انواع ادبی مورد تحلیل قرار میگیرد. 

تذکره الاولیاء یکی از
منابع معتبر نثر فارسی عرفانی در بیان
مقامات عرفا است که نشانه های آشکار اقتباس از متون همسان را
در خود دارد. فریدالدین عطار نیشابوری، مؤلف این کتاب، در بیان حکایتهای عارفان، بویژه
کرامات صوفیه از منابع فارسی و غیر فارسی
پیش از خود سود برده است. او در نقل این
کرامات به بیانی موجز و التقاطی و تصرف آمیز در ذکر مقامات عارفان
نظر داشته و با وجود آنکه موفق شده است که بسیاری از حکایات اقتباسی را در پوشش شیوه بیان خاص خویش قرار دهد، نتوانسته یا نخواسته است که تأثیر خود را از یکی از منابع مورد استفاده (کشف المحجوب) پنهان نماید تا جایی که در مواضع بسیار، زبان خاص و سبک بیان کشف المحجوب را
بویژه در نقل کرامات صوفیه به تذکره الاولیاء انتقال داده است. در این مقاله که به روشی توصیفی
– تحلیلی نگاشته شده، مصادیق اثرپذیریهای تذکره الاولیاء از کشف المحجوب و دلایل ادبی آن تجزیه و تحلیل شده است. 
%U https://bahareadab.com/article_id/720