%0 Journal Article
%T هنجارگریزی معنایی در جهت ایجاد تصاویر شعری در حدیقه سنایی و مثنوی مولانا
%J  ماهنامه علمی سبک شناسی و تحلیلی متون نظم و نثر فارسی 
%I بهار ادب
%Z 3060-5660
%A علی ایمانی‌زاده
%A مریم خادم ازغدی
%A فاطمه حیدری
%A عطاالله کوپال
%D 2025
%\ 1403/12/02
%N 111
%V 18
%P 245-266
%K هنجارگریزی
%K  تصویر
%K  حدیقه سنایی
%K  مثنوی مولانا.
%X زمینه و هدف: هنجارگریزی یکی از شگردهای آشنایی‌زدایی
است که در آن بجهت خلق تصاویر بدیع و خلاقانه شعری، از قواعد حاکم بر زبان به نوعی
انحراف از معیار رخ میدهد و همین مسأله سبب برجسته سازی در متن ادبی میشود. حدیقه
سنایی و مثنوی مولانا از جمله متون ادبی است که از این شگرد جهت برجسته سازی تصویر
بهره فراوان برده اند. هدف اصلی این پژوهش، بررسی هنجارگریزی در تصاویر شاعرانه
حدیقه سنایی و مثنوی مولاناست. 

روش پژوهش: این جستار به روش توصیفی ـ تحلیلی و از نوع
پیمایش داده ها در چارچوب مؤلفه ها و گزاره های مکتب ساختارگرا بر مبنای الگوی
هنجارگریزی لیچ انجام شده است. نمونه ها و مصادیق به روش تصادفی در حدیقه و مثنوی
احصا شده اند. 

یافته های
پژوهش: یافته های
پژوهش نشان میدهد که در حدیقه سنایی و مثنوی مولانا به جهت تشویق مخاطب به بهره گیری
از مصادیق و مضامین عرفانی و تعلیمی عمیق از برجسته سازی در تصاویر بصورت بسیار
هنری و برجسته ای استفاده شده است. 

نتایج پژوهش: بر اساس نتایج حاصل از این پژوهش
تصویرسازی به کمک عناصر انسانی، جانوری و نباتی مشهودترین نوع هنجارگریزی تصویری
در حدیقه سنایی و مثنوی مولانا است. سنایی
و مولانا سعی کرده اند تا با بهره گیری از هنجارگریزی در استفاده از عناصر انسانی،
طبیعی و نباتی و با ایجاد گسست معنایی در انگاره های منطقی، بصری و دیداری و خلق
تصاویر تازه معنا را برجسته نمایند و اغراض عرفانی و آموزه های صوفیانه و تعلیمی
را به زیباترین وجه پیش روی مخاطب قرار دهند.
%U https://bahareadab.com/article_id/1846