%0 Journal Article
%T سبک‌شناسی نسخه خطی دیوان شحنه مازندرانی
%J  ماهنامه علمی سبک شناسی و تحلیلی متون نظم و نثر فارسی 
%I بهار ادب
%Z 3060-5660
%A مرضیه زارع زردینی
%A آسیه ذبیح‌نیا
%D 2025
%\ 1403/06/10
%N 108
%V 18
%P 115-134
%K سبک‌شناسی
%K  شحنه مازندرانی
%K  بازگشت ادبی
%K  غزل
%X هدف و زمینه: با توجّه به اهمّیّت، ضرورت و نقش دیوان شعری فارسی در احیای متون بجای مانده از گذشتگان و با توجه به اینکه دیوان شحنه و اشعار و سروده های بجا مانده از این شاعر کمتر بررسی شده است انجام این پژوهش از لحاظ ادبی میتواند از اهمّیّت و ضرورت ویژ ه ای برخوردار باشد و در معرفی اشعار این شاعر ایرانی و سروده های او به دوستداران شعر و ادب فارسی مفید واقع گردد.

روش تحقیق: مقالۀ حاضر میکوشد به روش توصیفی- تحلیلی و
مبتنی بر ابزار کتابخانه ای به بررسی سبک‌شناسی دیوان شحنه مازندارنی بپردازد.

یافته ها: محمّد مهدی خان شحنه مازندرانی، متخلّص به
«شحنه»(متوفی به سال 1247 ه.ق) از سرایندگان سدۀ دوازدهم هجری قمری اهل روستای
پازوار(بابل) و از
امرای روزگار فتحعلیشاه قاجار بود. شحنه مازندرانی از شاعران دورۀ بازگشت ادبی است
و سبک شعری وی نیز مشابه سبک عراقی است. از آثار
شحنه تاکنون دیوان مدوّنی به چاپ نرسیده است. دیوان خطّی از محمّد مهدی مازندرانی
به نام دیوان شحنه در کتابخانه مجلس شورای اسلامی به فهرست شمارۀ 9102 موجود است.
نسخۀ مذکور شامل 55 غزل
است که کوتاهترین آنها پنج بیت و بلند ترین آن ده بیت دارد. در ضمن تعدادی غزل قطع شده بصورت پراکنده در
دیوان شحنه به صورت تکبیتی، دو بیتی و چندبیتی وجود دارد. 

نتیجه گیری: براساس دستاورد تحقیق، قالب برتر شعر شحنه مازندرانی غزل است و موضوع غزلهایش عشق، وصال، طبیعت، معشوق، فراق
و... است. از انواع علم بیان در دیوان شحنه، تشبیه البته از نوع محسوس بیشترین
بسامد را دارد و استعاره نمود زیادی ندارد. کنایه ها بیشتر از نوع ایماء هستند و
از انواع مجاز علاقۀ جزئیت و محلیت
بیشتر دیده میشود.
%U https://bahareadab.com/article_id/1794