%0 Journal Article
%T تحلیل بینامتنی عدم قطعیت در سبک زبانی و روایی بوف‌کور صادق هدایت و ملکوت بهرام صادقی
%J  ماهنامه علمی سبک شناسی و تحلیلی متون نظم و نثر فارسی 
%I بهار ادب
%Z 3060-5660
%A مرجان حسن‌پور
%A ناهید اکبری
%A حسام ضیایی
%D 2025
%\ 1403/01/25
%N 105
%V 17
%P 199-223
%K بینامتنیت ضمنی
%K  بوف کور
%K  عدم قطعیت
%K  ملکوت
%X زمینه و هدف: بینامتنیت یکی از نتایج تحولات در حوزه نقد و مطالعات متون ادبی
است. هدف اصلی این پژوهش آن است تا با توجه به ماهیت بینامتنی مؤلفه عدم قطعیت در
دو داستان بوف کور اثر صادق هدایت و ملکوت اثر بهرام صادقی عوامل تشکیک در سطوح
مختلف روایت را تحلیل و بررسی نماییم. 

روش پژوهش: این جستار به شیوۀ مطالعات کتابخانه ای و روش سندکاوی و با بهره گیری
از روش توصیفی ـ تحلیلی و مراجعه به منابع و پایگاه های معتبر علمی است. در این
پژوهش دو کتاب بوف‌کور و ملکوت مورد تحلیل قرار گرفته است و جهت ارائه نمونه های
آماری تعداد 3000 جمله از هر یک از این دو اثر به روش بینامتنی مورد واکاوی و
تحلیل قرار گرفته است. 

یافته های پژوهش: در دو داستان بوف‌کور و ملکوت گزارۀ عدم قطعیت
ـ که از مختصات اصلی داستانهای پست مدرن میباشد- کاملاً مشهود است و همین مسأله
سبب میشود که با وجود دسته بندی این دو رمان در ذیل رمانهای مدرن، بتوان گفت که
مؤلفه عدم قطعیت به هر دو اثر رنگ و بویی پست مدرنیستی بخشیده است. 

نتایج پژوهش: در این دو اثر هر دو نویسنده برای بیان عدم قطعیت تمهیداتی در نظر
گرفته اند که در سطوح زبان، روایت، نحوۀ
شخصیت‌پردازی، زاویه دید، مکان و زمان داستان در روایت نمود یافته است. صادقی
بمانند هدایت دنیای خیال و واقعیت را در هم آمیخته است تا مخاطب را با تشکیک مواجه
کند. رمان بوف‌کور و ملکوت به مختصات رمانهای پست مدرن نزدیک شده اند و شخصیت‌پردازیهای
متکثر و نامعین، تکثر حقیقت و واقعیت و استفاده همزمان از خیال و واقعیت فضای
روایت در بوف‌کور را آکنده از ابهام و تردید ساخته و صادقی نیز در ملکوت با تأسی و
رویکرد بینامتنی ضمنی از بوف‌کور نمودهای عدم قطعیت را در این داستان مورد توجه
قرار داده است.
%U https://bahareadab.com/article_id/1751