%0 Journal Article
%T مروری بر اصل شباهت و وجه شبه در شناخت فهم استعاری از منظر لیکاف با تکیه بر استعاره های نیما یوشیج، اخوان ثالث، سهراب سپهری و احمد شاملو
%J  ماهنامه علمی سبک شناسی و تحلیلی متون نظم و نثر فارسی 
%I بهار ادب
%Z 3060-5660
%A مهسا امجدی تنور
%A ابراهیم اقبالی
%D 2024
%\ 1402/07/28
%N 100
%V 17
%P 25-39
%K استعاره
%K  بلاغت سنتی
%K  استعاره مفهومی
%K  شباهت و تناظر
%K  شعر معاصر.
%X زمینه و هدف: از دیدگاه زبانشناسی شناختی و نظریه استعارۀ مفهومی که لیکاف و
جانسون برای نخستین بار آن را مطرح کردند، استعاره امری صرفاً زبانی نیست بلکه
فرایندی شناختی و یکی از بنیانهای تفکر بشری است. از نظر آنان استعاره در زبان،
اندیشه و فکر انسان جاری است و بر خلاف بلاغت سنتی، تنها منحصر به زبان ادبی و
هنری نیست. هدف اصلی این پژوهش نقد و بررسی شناخت و فهم استعاری از دیدگاه لیکاف و
جانسون بر اساس تحلیل و واکاوی مؤلفه زیرساختی استعاره یعنی وجه شبه و شباهت در
مستعارمنه و مستعارله با تکیه بر شعر معاصر است.

روش پژوهش: روش پژوهش در این مقاله شیوۀ توصیفی تحلیلی، بر مبنای مطالعات کتابخانه ای و روش
سندکاوی است. 

یافته های پژوهش: یافته های پژوهش حاکی از آن است که برخلاف
نظریه لیکاف و جانسون که استعاره را مبتنی بر اصل تناظر میدانند، میتوان گفت که
استعاره بر اصل شباهت استوار است و تناظرها نیز در زیرساخت خود شباهت را تقویت
میکنند. 

نتیجه گیری: استعارۀ مفهومی نظریه ای است که در سطوح ذهنی و مفهومی میتواند
بخوبی استعاره ها را تحلیل کند اما در سطح ادبی و هنری، قابلیت توجه به زیباییهای
حاصل از زیرساخت تشبیهی ایجاد شده به کمک وجه شبه را ندارد چرا که استعاره جهت‌گیری
یکسویه و تناظری ندارد. در این جستار با ارائه شواهد و مثالهایی از شعر معاصر در
زبان فارسی این فرض را مطرح کردیم که استعاره برآیند شباهت و رابطۀ دوسویه در
تناظر است.
%U https://bahareadab.com/article_id/1666