%0 Journal Article
%T بررسی واقع‌نگری اجتماعی در برخی از داستانهای شاهنامه
%J  ماهنامه علمی سبک شناسی و تحلیلی متون نظم و نثر فارسی 
%I بهار ادب
%Z 3060-5660
%A شیما اسدی
%A منوچهر اکبری
%D 2024
%\ 1402/03/18
%N 97
%V 17
%P 301-322
%K شاهنامه
%K  اسطوره
%K  واقعیّت اجتماعی
%K  حماسه
%K  افسانه
%K  واقع‌نگری.
%X زمینه و
هدف:
واقعیّت همان چیزی است که در زندگی روزمره خود تجربه میکنیم که میتواند شامل
موضوعاتی فردی و یا در سطحی اجتماعی باشد. واقع‌نگری اجتماعی در آثار کهن میتواند
ما را در زندگی امروز متاثر از آیین و رسوم گذشتگان نماید. از این رو در این پژوهش
با بررسی واقع‌نگری اجتماعی که در داستانهای شاهنامه انجام گرفته است به این هدف
مهم دست خواهیم یافت که سرایندۀ شاهنامه فردوسی چه پیوندهایی بین اسطوره ها و
واقعیّت برقرار کرده است چون در ظاهر عامل رویدادها و کنشها فراطبیعی است و غیر
واقعی جلوه مینماید در حالیکه اکثر روایتهای شاهنامه بر پایۀ واقعیّات زندگی ساخته
و پرداخته شده است که نگارنده در این پژوهش نیز وقایع اجتماعی را از منظر زندگی
اجتماعی، اعتقادی، سیاسی و فرهنگی در شاهنامه مورد بررسی قرار داده است.

روش
پژوهش: پژوهش
پیش رو، مطالعه ای نظری است که بشیوۀ پژوهش کتابخانه ای انجام گردیده است. محدوده
و جامعۀ اصلی مورد مطالعه شاهنامه فردوسی، آثار و تارنماهای مرتبط با مطالب پژوهش
بوده است که پس از مطالعه این آثار، تحلیل و نظرات نگارندگان درج گردیده است.

یافته های
پژوهش: در این
پژوهش در می‌یابیم که زیربنای اکثر آثار ادبی بر اساس واقعیّت زندگی است و ارتباط
و شباهت مظاهر واقعی مندرج در شاهنامه با واقعیّت اجتماعی زندگی ما مطابقت دارد.
با اینکه بخش اعظم و هنرمندانۀ شاهنامه ذکر ماجراهای فراانسانی است و ظاهراً در
نگاه اول با واقعیّت و منطق زندگی انسانی ما جور در نمی‌آید.

نتیجه گیری: پذیرش بسیاری
از داستانهای شاهنامه در زندگی ملموس بشری سخت باور است. شاهنامۀ فردوسی با اینکه
ظاهری اسطوره ای افسانه ای و غیرواقعی دارد؛ اما در بطن خود ریشه های واقعیّت را
حفظ کرده است. میتوان گفت، شاهنامه بر پایۀ واقعیّات زندگی و نه تنها واقعیّات
زندگی جماعت ایرانی که واقعیّات زندگی بشری شکل گرفته است.
%U https://bahareadab.com/article_id/1649