%0 Journal Article
%T نگاهی تحلیلی به خاستگاههای باستانگرایی زبانی در شعر بهمن صالحی
%J  ماهنامه علمی سبک شناسی و تحلیلی متون نظم و نثر فارسی 
%I بهار ادب
%Z 3060-5660
%A حسین کریمی ثابت
%A سیف‌الدین آب‌برین
%A فروغ جلیلی
%D 2024
%\ 1402/05/12
%N 97
%V 17
%P 203-223
%K زبان شعر
%K  آرکائیسم
%K  سنّت
%K  موسیقی
%K  قافیه
%K  بدیع لفظی و معنوی
%K  قوّت معنا.
%X زمینه و هدف: آرکائیسم یا باستان‎گرایی زبانی یکی از انواع هنجارگریزی زبانی است
که عامل تشخّص و برجسته‎سازی زبان شعر است. با اینکه شعر معاصر تلاش
دارد هر چه بیشتر به زبان تخاطب و زبان زنده روز نزدیک شود با این همه علل و اسباب
متفاوتی چون تأثیر از سنّت، ضرورت موسیقیایی، قافیه‎بندی، بدیع لفظی و معنوی و ... موجب ظهور و
نمود جلوه‎های آرکائیسم در زبان شعر شعر معاصر میگردد.
بهمن صالحی نیز از شاعرانی است که زبان زمان را در شعرش برگزیده و زبانی معاصر
دارد با این همه شعرش خالی از آرکائیسم زبانی نیست و در شعر این شاعر معاصر به
عللی چون تأثیر از زبان شعر سنّتی، عوامل موسیقیایی و بلاغی و معنایی، ضرورت
قافیه، بدیع لفظی و معنوی و پاره‎ای عوامل دیگر آرکائیسم زبانی جلوه دارد.

روش مطالعه: پژوهش حاضر یک پژوهش بنیادی و کاربردی است. روش کار تحلیلی - توصیفی
است و روش گردآوری اطلاعات کتابخانه ای هست.

یافته ها: نتیجۀ پژوهش حاضر نشان از آن دارد که صالحی به علل مختلف از باستان‎گرایی
زبانی بهره برده است و باستان‎گرایی زبانی در شعر او خاستگاه‎های
متنوّع و متعدّدی دارد. او با بهره جستن از آرکائیسم زبانی به زبان شعر خود تشخّص
داده است و آرکائیسم عامل برجسته‎سازی زبانی شعر او شده است. تأثیر از سنّت
بالاخص از سنّت غزل‏پردازی از عواملی است که آرکائیسم در شعر او را سبب میشود.

نتیجه گیری: نتیجۀ پژوهش نشان از آن دارد که عواملی چون تأثیر از سنّت بخصوص
سنّت غزل‎سرایی، الزام قافیه و موسیقی، علل بلاغی و بدیع لفظی و معنوی، معنا و
خصوصیّت معنایی-آوایی برخی واژگان آرکائیک و ارجحیّت آنها بر واژگان معاصر از این
لحاظ، عامل حضور این واژگان در شعر صالحی بوده است.
%U https://bahareadab.com/article_id/1631