%0 Journal Article %T معرفی نسخۀ خطی غزلیات «ملّاحسین خویی» متخلّص به «سالک» و بررسی سبکی آن %J ماهنامه علمی سبک شناسی و تحلیلی متون نظم و نثر فارسی %I بهار ادب %Z 3060-5660 %A مریم غرائمی %A مجتبی صفرعلیزاده %A شهریار حسن‌زاده %D 2024 %\ 1401/12/17 %N 95 %V 17 %P 225-244 %K ملّا حسین خویی %K غزلیّات %K تحلیل سبکی و محتوایی %K سبک‌شناسی %K سبک دورۀ بازگشت. %X زمینه و هدف: یکی از شیوه های قابل اطمینان جهت بازشناسی عقاید، آرا، اندیشه و اوضاع و احوال و شرایط اجتماعی و سیاسی، شناخت آثار مکتوب گذشتگان است. بازبینی و توجه دوباره به نسخ قدیمی و پرده برداشتن از رخسار این متون ارزشمند میتواند تا حدود بسیار زیادی ما را با جنبه های گوناگون اندیشۀ نویسندگان و پدیدآورندگان آنها و اوضاع و احوالی که این هنرمندان در آن میزیسته اند، آشنا نماید. از دیگر سو بازشناسایی نسخ خطی و تصحیح و معرفی یک اثر تا حدود بسیار زیادی میتواند اطلاعات ارزشمندی را پیرامون پیشینۀ فکری و فرهنگی یک ملت در سنجش اصالت آن در اختیار خوانندگان و اهل علم قرار دهد. یکی از نسخ بجامانده در تاریخ ادبیات ایران، مجموعه غزلیّات ملاحسین خویی متخلّص به سالک است. هدف اصلی این پژوهش بررسی ویژگیهای سبکی غزلیّات ملّاحسین خویی و تعیین شاخصه های سبکی اشعار وی در سه سطح زبانی، فکری و ادبی میباشد. روش مطالعه: در نگارش این مقاله از روش کتابخانه ای و شیوۀ توصیفی-تحلیلی استفاده شده است. نسخۀ مورداستفاده در این پژوهش به شیوۀ قیاسی براساس تک نسخۀ موجود در کتابخانۀ مرکزی تبریز مورد تصحیح قرار گرفته است. یافته های تحقیق: با بررسی غزلیّات ملّاحسین خویی میتوان به این مؤلفه ها و شاخصه های شعری در سبک او اشاره نمود که سبک شاعر نشان‌دهندۀ ویژگیهای اشعار دورۀ بازگشت، سادگی، روانی، پرهیز از تعقید و پیچیدگی و گاه تقلیدی از شاعران برجستۀ سبکهای گذشته مانند حافظ، صائب، سعدی و... است. نتیجه پژوهش: ویژگی سبکی سالک در سطح آوایی استفاده از اکثر اوزان بحور پرکاربرد عروضی، اعمال نوعی از اختیارات شاعرانه بصورت سلیقه ای و ذوقی، واژگان و ترکیبات برساخته، استفاده از ردیفهای فعلی بصورت چشمگیر، در سطح ادبی کاربرد آرایه های استعاره، تشبیه، کنایه بصورت روان، ساده و زودفهم در کنار سایر صنایع بدیع لفظی و معنوی و در سطح فکری پرهیز، زهد، تقوا و نفی مدارای میباشد. %U https://bahareadab.com/article_id/1601