%0 Journal Article
%T تبیین و تحلیل جایگاه اجتماعی زنان در شهنشاهنامۀ تبریزی و تطبیق آن با شاهنامۀ فردوسی
%J  ماهنامه علمی سبک شناسی و تحلیلی متون نظم و نثر فارسی 
%I بهار ادب
%Z 3060-5660
%A حمیده مقدس
%A حسنعلی عباسپور اسفدن
%A وحید رویانی
%D 2023
%\ 1401/09/05
%N 89
%V 16
%P 231-252
%K جایگاه اجتماعی
%K  زنان
%K  شاهنامۀ فردوسی
%K  شهنشاهنامۀ تبریزی
%X زمینه و هدف: زنان بعنوان نیمه ای از پیکره بشریت، یکی از مهمترین مؤلفه های
اجتماعی به شمار میروند که این امر از دیرباز مورد توجه بوده است. در این راستا
منظومهحماسی شاهنامۀ فردوسی بعنوان اثری برآمده از میراث فرهنگی، تاریخی و اجتماعی
ایران بسیار حائز اهمیت است. غنای این اثر و اهمیت آن به حدی است که منظومه های
حماسی و تاریخی بسیاری به تقلید از آن نوشته شده است. شهنشاهنامۀ تبریزی نمونه ای
از این موارد است. بررسی مقوله نگرش به زن و جایگاه وی در این دو حماسه نه تنها
موقعیت و منزلت زنان در ایران باستان را مشخص میکند، بلکه نوع نگرش به زن در
اجتماع از دوران حیات فردوسی تا پایان حکومت مغولان را نیز روشن میسازد. نگارندگان
میکوشند جایگاه و نقش زن را در این دو اثر مهم بررسی و مقایسه نمایند.

روش مطالعه: این پژوهش به روش توصیفی تحلیلی و با بهره گیری از مطالعات کتابخانه ای
انجام شده است.

یافته ها: اگرچه در شهنشاهنامۀ تبریزی الفاظ و عبارات منفی درخصوص زنان به چشم
نمیخورد، نگاه جنسیتی به زن و بهره گیری از زنان برای کامجویی، از شأن و منزلت
زنان دوران ایلخانی میکاهد و زنان را فرو دست می انگارد و در حیطۀ خردمندی،
فداکاری، وفاداری و فرمانروایی جایگاه و نقشهای فرعی برای ایشان قائل است. اما با
وجود اینکه در شاهنامه اندک ابیات منفی درخصوص زنان به چشم میخورد، آنان نقشهای
مهمتری در خلال داستانها بر عهده دارند و بیشتر مورد توجه واقع شده اند.

نتیجه گیری: زنان در شاهنامۀ فردوسی از جایگاه مناسبتری نسبت به زنان در
شهنشاهنامه برخوردارند.
%U https://bahareadab.com/article_id/1512