%0 Journal Article
%T برخی منابع تاریخی داستانهای اعجازآمیز در جَنگنامۀ آتشی شیرازی
%J  ماهنامه علمی سبک شناسی و تحلیلی متون نظم و نثر فارسی 
%I بهار ادب
%Z 3060-5660
%A هاجر علیپور
%A مهدی فاموری
%A محمدهادی خالق‌زاده
%D 2023
%\ 1401/04/01
%N 87
%V 16
%P 245-262
%K قرن سیزدهم
%K  جنگنامه
%K  منابع تاریخی
%K  داستانهای اعجازآمیز
%K  حسن آتشی شیرازی.
%X زمینه و هدف : جَنگنامه، اثر میرزا حسن آتشی شیرازی (سدۀ
سیزدهم هجری قمری)، منظومه ای به فارسی، در نبردهای امام علی (ع) و مناقب امامان
شیعه و در شمار حماسه های دینی است که نیمی از آن در بحر متقارب و نیم دیگر در
قالب قصیده سروده شده است و تاریخ سرودن آن بطور دقیق معلوم نیست. این اثر در زمرۀ
آثار ادب عامی و تحت تأثیر اندیشه ها و عواطف توده های مردم سروده شده است و از
این منظر، بررسی منابع تاریخی داستانهای آن، در راستای شناخت اندیشۀ حاکم بر اذهان
عموم مردم در سدۀ سیزدهم هجری درخور توجه خواهد بود.

روش مطالعه: شیوۀ کار توصیفی ـ تحلیلی بوده و با ابزار کتابخانه ای صورت گرفته
است. پژوهشگر در این جستار به دنبال پاسخ این سؤال است که آتشی داستانهای این
جنگنامه را از چه منابعی گرفته است؟

یافته ها: شاعر در سرودن این اثر از منابع تاریخی کهن، آیات و روایات و قصه ها
و نیز برخی داستانهایی که در بین عوام، در زمان شاعر رواج داشته، استفاده کرده
است. در این میان، وی داستانهایی را نیز ذکر کرده که فاقد ریشۀ تاریخی هستند و به
نظر میرسد ساخته و پرداختۀ ذهن عوام جامعه و قصه گویان باشد.

نتیجه گیری: نویسنده داستانهای مشهور تاریخی چون غزوۀ خیبر، حکایت عمربن عبدود،
و مولود حضرت رسول را از منابع مختلف کهن گرفته است و داستانهای ساختگی جنگ با دیو
و اژدها را از قصه گویان و عوام اخذ کرده است.
%U https://bahareadab.com/article_id/1483