%0 Journal Article
%T بررسی و تحلیل جایگاه و کارکرد سکوت در نگاه مولوی و نیکوس کازانتزاکیس
%J  ماهنامه علمی سبک شناسی و تحلیلی متون نظم و نثر فارسی 
%I بهار ادب
%Z 3060-5660
%A فاطمه اوانی
%A مصطفی گرجی
%A فرهاد درودگریان
%A علی (پدرام) میرزایی
%D 2023
%\ 1401/04/30
%N 87
%V 16
%P 183-201
%K مولوی
%K  نیکوس کازانتزاکیس
%K  فلسفۀ سکوت
%K  ادبیات تطبیقی.
%X زمینه و هدف: «سکوت» با وجود تمام زوایا و ابعاد آن، یکی از رموز تعالی انسان در
مراحل سیر و سلوک عرفانی است. در این گفتمان وقتی زبان و ذهن به مقام سکوت میرسند،
خداوند از زبان عارف سخن میگوید و گویای خموش رنگ میپذیرد. مولوی از جمله عرفایی
است که تأکید فراوانی بر «خموشی زبان و ذهن» دارد و البته پیشتر در قالب پژوهشهای
متعدد به این جنبه از ساحت گفتاری مولوی پرداخته شده است. از سویی دیگر، یکی از
متفکران معاصر در حوزۀ عرفان و فلسفۀ غرب که در زمینه های معرفتی، شباهت فراوانی
با اندیشه مولوی بویژه در مقولۀ «سکوت» دارد «نیکوس کازانتزاکیس» است که در این
مقاله به بررسی مفهوم سکوت، اهمیت و کارکردهای آن و دلایل و عوامل آن در نظر این
دو اندیشمند میپردازیم. 

روش مطالعه: روش پژوهش در این مقاله، تحلیلی مقایسه ای و هدف آن، درک و دریافت
چگونگی و منطق اندیشگانی مولوی و کازنتزاکیس در بحث سکوت و بررسی انواع، روشها و
فوائد آن در ساحتهای باور، میل و رفتار است. در این پژوهش با هدف بررسی مفهوم
سکوت، مهمترین آثار مولوی (مثنوی و دیوان کبیر) و کازانتزاکیس (گزارش به خاک
یونان، سرگشتۀ راه حق، زوربای یونانی، تصوف و تجربه های معنوی) مورد بررسی قرار
گرفته است. 

یافته ها: شباهتهای زیادی در اندیشۀ مولوی و کازانتزاکیس با وجود تفاوتهای فکری و گفتمانی وجود دارد؛ در نظرگاه
این دو متفکرِ فرزانه، درازگویی/ پرگویی بزرگترین آفت و آسیب ذهنی و روانی است که
مهمترین نتایج آن، آلودگی روح و عدم تعالی آن است. 

نتیجه گیری: سکوت زبان، منجر به سکوت ذهن شده و درنتیجه انسان را برای شنیدن
«ندای پروردگار» مهیا میکند.
%U https://bahareadab.com/article_id/1480