%0 Journal Article
%T توصیف و تحلیل سبک زبانى داستانهاى معاصر فارسى با تکیه بر نظریه های مقوله و میزان و تحلیل گفتمان انتقادى (مطالعۀ موردى: توصیف و تحلیل گروه هاى فعلى داستانهاى چشمهایش و سووشون)
%J  ماهنامه علمی سبک شناسی و تحلیلی متون نظم و نثر فارسی 
%I بهار ادب
%Z 3060-5660
%A حسام السلامه
%A حمید طاهری
%D 2023
%\ 1401/01/06
%N 83
%V 16
%P 195-217
%K سبک
%K  زبان
%K  گروه فعلی
%K  تحلیل گفتمان انتقادى
%K  چشمهایش
%K  سووشون.
%X زمینه و هدف: تحلیل و بررسی
ساختار دستوری و زبانی متون ادبی، یکی از مهمترین شاخه های سبک‌شناسی و نقد و تحلیل
آثار ادبی است، بویژه زمانی که بحث مقایسه سبک زبانی داستانهای زنان و مردان باشد؛
توجّه به ساختارهای دستوری آنها، میتواند تفاوتهای سبک و سطح زبان زنان و مردان را
مشخّص کند و نیز ضعف و قوّت آن آثار را نمایان سازد. یکی از نظریه های مهم
زبانشناسی و دستور، نظریه مقوله و میزان مایکل هالیدی است. در این مقاله براساس این
نظریه، به بررسی یکی از مقولات مهم دستوری یعنی دستگاه های گروه فعلی در داستانهای
سووشون سیمین دانشور و چشمهایش بزرگ علوی پرداخته ایم.

روش مطالعه: روش تحقیق در این مقاله توصیفی ـ تحلیلی محتوا
با ابزار اسنادی علمی و کتابخانه ای است.

یافته ها: در بخش اول مقاله، بنابر نظریۀ مقوله و میزان،
دستگاه های گروه فعلی در داستانهای سووشون سیمین دانشور و چشمهایش بزرگ علوی، توصیف
میشود و آمارهای مربوط، نشان داده میشود و در بخش دوم، نحوۀ استفاده از دستگاه های
گروه فعلی در داستانهای موردنظر بنابر نظریه های نقد گفتمان و زبانشناسی و جنسیت،
تحلیل میشود تا تمایز سبک نویسندگان زن و مرد نیز مشخّص گردد. 

نتیجه گیری: در کاربردِ گروه های فعلی در سووشون، اگرچه تنوّع
چشمهایش را ندارد و برخی وجوه فعل و گروه های فعلی در این داستان نمودی ندارند،
میتوان گفت استفاده از این گروه ها حساب‌شده و منظّم است. وجوه فعل در دو متن
متفاوت است. اگرچه به تناسب در سووشون وجه اخباری کمی بیشتر از چشمهایش نشان
میدهد، اما این درصد در کاربرد بالای وجه التزامی در چشمهایش خنثی شده و نشان
میدهد متونی هستند که از ابزار احساسی و عاطفی برای تولید متن استفاده میکنند. درحالیکه بسامد افعال التزامی بزرگ علوی بیشتر از
دانشور میباشد و این نشان میدهد که قطعیت در متن کمتر است. 
%U https://bahareadab.com/article_id/1419