%0 Journal Article
%T سبک شناسی زبانی قصه های مشدی گلین خانم
%J  ماهنامه علمی سبک شناسی و تحلیلی متون نظم و نثر فارسی 
%I بهار ادب
%Z 3060-5660
%A خداداد  معتضد کیانی
%A قربانعلی ابراهیمی
%A مهرداد چترایی عزیزآبادی
%D 2020
%\ 1400/05/12
%N 78
%V 15
%P 81-101
%K سبک زبانی
%K  قصّه
%K  ادبیات عامه
%K  گویش
%K  صرف
%K  نحو
%K  مشدی‌گَلین خانم
%X زمینه و هدف: کتاب «قصّه های مشدی‌گَلین خانم»، مجموع 110 قصّه
از قصّه های عامۀ مردم ایران، اثر الول‌ ساتن است. این قصّه ها با بنمایه های
فرهنگی و ویژگیهای خاصّ زبانی در میان قصّه های عامیانه، اثری بی‌بدیل است که
تاکنون درمورد ویژگیهای سبک زبانی این قصّه ها پژوهشی مستقل صورت نگرفته است. هدف
این پژوهش، بررسی ویژگیهای سبک زبانی این قصّه ها در سه سطح آوایی، لغوی و نحوی
است. 

روش مطالعه: روش مطالعه در این پژوهش توصیفی تحلیلی است. پس
از مطالعه در حوزه نثر فارسی، فرهنگهای عامه، دستور زبان تاریخی و کتابهای سبک‌شناسی،
مطالب استخراج و دسته بندی شدند. 

یافته ها: ویژگیهای زبانی قصه ها، کتاب را در حوزه سبک‌شناسی
به اثری ارزشمند تبدیل کرده است. واژه های ترکی، فرنگی، ضرب‌المثلها، کنایات،
باستانگرایی واژه ها، باستانگرایی نحوی، شیوه کاربرد افعال مرکب، فرایندهای واجی،
عبارتهای فعلی به زبان گفتاری، هنجارگریزی دستوری، کاربرد ممیز، تکیه کلامها،
شاخصها، تکرار، نوآوری واژگانی، مرکب اِتباعی، فعلهای آغازی، سوگندها، دشنامها
و... در این قصه ها نمایان است. 

نتیجه گیری: با توجه به پیشینه زبان
فارسی و با استفاده از واژه های کهنی که در گویشهای عامه مردم ایران وجود دارد،
میتوان تا حدودی مشکلات واژه سازی و واژه گزینی زبان فارسی را حل نمود. همچنین میتوان به جای واژه های غیرفارسی
که در زبان کاربرد دارند، از معادل آنها که در زبان عامه وجود دارد، استفاده ‌کرد.
این واژه ها میتوانند بعنوان پشتوانه زبان فارسی بشمار آیند و میتوان از این ظرفیت
زبانی استفاده کرد. بعنوان‌ نمونه، میتوان بجای کلمات مثانه (عربی)، مُعطّل
(عربی) کردن، قلاب (عربی)، قابلمه (ترکی)، کُمد (فرانسوی)، باسکول (فرانسوی) به
ترتیب از معادلهای فارسی آنها، آبگاه، لَنگ کردن، چَنگک، کُماجدان، گَنجه، بارکول
و کلماتی از این دست که در این اثر وجود دارد، استفاده کرد.
%U https://bahareadab.com/article_id/1339