%0 Journal Article
%T سبک‌شناسی اشعار فراهی هروی
%J  ماهنامه علمی سبک شناسی و تحلیلی متون نظم و نثر فارسی 
%I بهار ادب
%Z 3060-5660
%A احمد علیزاده
%D 2022
%\ 1399/11/26
%N 73
%V 15
%P 119-137
%K فراهی هروی
%K  دیوان
%K  تحلیل سبکی
%K  سطح زبانی
%K  سطح فکری
%K  سطح ادبی
%X زمینه
و هدف:
بررسی سبک‌شناسانه را نظر به میزان دقّت و ارزیابی همۀ جوانب یک اثر، باید
دقیقترین و مطمئنترین شیوه برای سنجش اثر ادبی دانست. موضوع این پژوهش تحلیل سبکی
دیوان فراهی هروی از سه منظر سطح زبانی، فکری و ادبی است. در این مقاله کوشش شده ضمن
تحلیل سبکی دیوان، میزان تأثیر فراهی هروی از شاعران همعصر و شاعران پیش از او با
ارائه شواهد شعری تبیین شود.

روش
مطالعه:
پژوهش پیش رو، مطالعه ای است نظری که به شیوۀ پژوهش کتابخانه ای انجام شده است. محدوده
و جامعۀ موردمطالعه، دیوان فراهی هروی به تصحیح احمد بهشتی شیرازی است که در نشر
روزنه منتشر شده است.

یافته ها: با عنایت به اینکه
فراهی هروی شاعر دهۀ نخست سدۀ دهم است و شعر او صبغۀ عرفانی دارد، به پیروی از
سنّت رایج در بین شاعران پس از عصر حافظ، سروده های او هم از حیث زبان و هم از حیث
محتوا و مضامین متأثر از شعر مولانا و خواجۀ شیراز است. سوای تأثیرپذیری از مولانا
و حافظ، نشانه های بارزی از تأثر او از عطار، عراقی، سعدی، جامی و شاه نعمت‌الله
ولی دارد. غزل او بر غزل فیض کاشانی مؤثر بوده است.

نتیجه گیری: اثرپذیری فراهی از شعر
مولانا میتواند ناظر به همسویی فکری و اشتراک معتقدات آنان باشد. تأثر او از حافظ
تحت تأثیر سنّت شعری رایج در شعر فارسی قرن نهم و قرون بعد است که شاعران تشّبه و
استقبال از شعر حافظ را نشانۀ تشخّص شعرشان میپنداشته اند. اما تأثیرپذیری او از
شاعران دیگر میتواند ناظر به مطالعۀ آثار آنان و استلذاذ از هنر شاعریشان باشد. غزل
او ّمتضّمن اندیشه های بلندی توحیدی-عرفانی است و از جهات گوناگون شایان مداقّه و
تحلیل.
%U https://bahareadab.com/article_id/1263