%0 Journal Article
%T بررسی سبکی و محتوایی مثنوی چهارچمن شاه داعی
%J  ماهنامه علمی سبک شناسی و تحلیلی متون نظم و نثر فارسی 
%I بهار ادب
%Z 3060-5660
%A بهزاد ذاکری
%A سپیده سپهری
%A الهه حاجیها
%D 2022
%\ 1399/12/02
%N 73
%V 15
%P 79-97
%K شاه داعی
%K  چهار چمن
%K  ابن عربی
%K  عطار
%X زمینه
و هدف:
شاه داعی شیرازی، از شاعران عارف و برجسته قرن نهم (هـ. ق) است که آثار متعددی به
نظم و نثر از وی باقی مانده است. یکی از آثار منظوم وی «سته شاه داعی» است و مثنوی
«چهارچمن»، چهارمین منظومه از سته است. هدف از انجام این پژوهش، تحلیل سبکی و
محتوایی مثنوی چهار چمن از سه منظر فکری، زبانی و ادبی است.

روش‌
مطالعه:
این مقاله براساس مطالعات کتابخانه ای و به شیوۀ توصیفی-تحلیلی انجام شده است.

یافته ها:
شاه
داعی از مبلغان اندیشه وحدت وجودی ابن عربی است؛ چنانکه در مثنوی چهار چمن، تأثیر
افکار ابن عربی و عطار مشهود است. همچنین اندیشه های هستی شناسی شاه داعی در بسامد
واژه ها و اصطلاحات و محتوا نشانگر تأثیرپذیری این شاعر عارف از ابن عربی است. در
هفت وادی سلوک و مبحث وحدت وجود تأثیرگذاری عطار نیز در این مثنوی دیده میشود.

نتیجه گیری:
دستاوردهای
پژوهش بیانگر ابتکار و استقلال شاه داعی در ساختار هنری، ادبی، و محتوایی است.
بگونه ای که این شاعر عارف با نیروی تخیل خویش توانسته است آغازگر راه جدیدی در
عرفان باشد. اگرچه در مثنوی چهار چمن از نظر بدیع لفظی و محتوایی خطاهای دیده
میشود، در جنبه فکری و محتوایی این اثر نوآوریهایی وجود دارد.
%U https://bahareadab.com/article_id/1261