%0 Journal Article
%T بررسی سبک‌شناسی نسخۀ خطی دیوان والی کرمانی
%J  ماهنامه علمی سبک شناسی و تحلیلی متون نظم و نثر فارسی 
%I بهار ادب
%Z 3060-5660
%A معصومه وفایی‌نیا
%A رضا اشرف زاده
%A جواد مهربان قزلحصار
%D 2022
%\ 1399/04/26
%N 70
%V 14
%P 19-39
%K نسخۀ خطی
%K  دیوان اشعار
%K  والی کرمانی
%K  ویژگیهای سبکی
%X زمینه
و هدف:
والی کرمانی از شاعران دورۀ صفوی، معاصر با پادشاهی شاه صفی و شاه عباس دوم بوده
است. از زندگی او اطلاعاتی در دست نیست. تنها یک نسخۀ خطی از دیوان وی در کتابخانۀ
مجلس موجود است. از اشعارش استنباط میشود که سفرهایی به اصفهان و کاشان داشته و
مدتی در این دو شهر اقامت کرده است. در این مقاله با معرفی وی و نسخۀ دیوان او سعی
بر این است که اشعارش از نظرگاه سطحهای سبک‌شناسی مورد بررسی قرار گیرد.

روش مطالعه: پژوهش به
شیوۀ کتابخانه ای انجام گرفته است و نسخۀ دیوان شاعر، جامعۀ آماری تحقیق است که با خوانش
آن، موارد سطحهای سبک شناسی فیش‌برداری شده و مقاله براساس تحلیل فیشها نوشته شده
است.

یافته ها:
بررسی
خصایص سبکی دیوانش نشان میدهد انواع وزنهای رایج شعر فارسی را استفاده کرده است.
واژه های عربی، واژه های متداول سبک هندی مثل جنون، تبخاله، حباب، ترکیبات و واژه های
متکلف سبکهای پیشین، اصطلاحات نجوم، عرفانی، و اصطلاحات میخانه ای را استفاده کرده
است. در سطح ادبی، سرشار از آرایه های ادبی و انواع و اقسام صنایع بیانی و بدیعی است
و آرایه های تشبیه، استعاره و تلمیح بالاترین استفاده را دارند. در مختصات فکری مضامین غنایی، مدح و منقبت، عرفانیات، اخلاقیات،
مضامین تعلیمی، و تاریخ سروده وجود دارد. 

نتیجه گیری: طبق این بررسی باید گفت
والی از شاعران متوسط سبک هندی است که در سبک شناسی شعرش، پیرو سبک دوره بوده است.
سروده هایش از نظر سطح زبانی، در کلیت ساخت زبانی ساده دارد اما در کاربرد انواع
آرایه های ادبی شاعری تواناست و در سطح فکری، به موضوعات غنایی، عرفانی و اخلاقی
توجه بیشتر کرده است.
%U https://bahareadab.com/article_id/1222