%0 Journal Article
%T پژوهشی در سبک و محتوای اشعار سنجر کاشانی
%J  ماهنامه علمی سبک شناسی و تحلیلی متون نظم و نثر فارسی 
%I بهار ادب
%Z 3060-5660
%A احمد  محمدی
%D 2021
%\ 1399/03/10
%N 60
%V 14
%P 1-17
%K سنجر کاشانی؛ سبک هندی؛ سبک اصفهانی؛ شعر فارسی قرن 10 و 11
%X زمینه و هدف: میر سید
محمد طباطبائی متخلص به سنجر کاشانی (981-1021) از شعرای فارسیگوی سدۀ یازدهم هجری
است. دوران زندگی وی از لحاظ تاریخی مقارن با رواج سبک موسوم به هندی یا اصفهانی
بود و مانند اغلب شعرای این سبک، بخشی از زندگی خود را در سرزمین هند سپری کرده و
به سرایش اشعار خود در آن دیار پرداخته است. بواسطۀ عدم اشتهار سنجر، با وجود
تحقیقات و پژوهشهای اندکی که دربارۀ این شاعر انجام شده، کیفیت و جزئیات مقام
شاعری وی چندان شناخته شده نیست. سؤال اصلی تحقیق حاضر این است که برجسته ترین
ویژگیهای سبکی و محتوائی شعر این شاعر در سطوح فکری، زبانی، لغوی و بلاغی کدامند و
میزان عدول وی از خصائص عمده سبک هندی تا چه حد است؟

روش مطالعه: روش تحقیق
در این مقاله روش توصیفی-تحلیلی است و انجام این پژوهش ازطریق مراجعه به مراجع و
مآخذ موجود و مرتبط با زندگی و احوال سنجر کاشانی و خصوصیات سبکی و محتوایی شعر او
صورت گرفته است.

یافته ها: سنجر در
زمان حیات از شهرت و اعتبار قابل اعتنائی برخوردار بود تا بدان حدّ که صائب تبریزی
در شعر خود از وی یاد کرده است. او شاعری مداح است و در شعر خود چندین تن از
پادشاهان هند از قبیل اکبرشاه، میرزا خانی بیگ، شاهنوازخان و ابراهیم عادلشاه را
ستوده است.

نتیجه گیری: باریک‌اندیشی و خلق مضامین نو و توجه به الفاظ محاوره به
همراه استفاده فراوان از اسلوب تمثیل و پارادوکس از محوریترین خصیصه های سبک هندی
شعر سنجر است. همچنین استعمال الفاظ دارای بار معنائی و رمزی خاص و نیز توجه ویژه
به برخی وقایع و اشارات دینی در مدایح مذهبی را میتوان از وجوه تمایز شعر سنجر در
مقایسه با شعر سایر شاعران این دوره قلمداد کرد.
%U https://bahareadab.com/article_id/1078