%0 Journal Article
%T تشبیه اقلیمی در شعر لرستان
%J  ماهنامه علمی سبک شناسی و تحلیلی متون نظم و نثر فارسی 
%I بهار ادب
%Z 3060-5660
%A حشمت اله  مهرابی
%A علی  نوری
%A طاهره  صادقی تحصیلی
%A محمد رضا  حسنی جلیلیان
%D 2021
%\ 1399/03/10
%N 59
%V 14
%P 103-121
%K اقلیم
%K  تشبیه
%K  تشبیه اقلیمی
%K  شاعران لرستان
%X زمینه و هدف: تشبیه، هسته و زیرساخت خیالهای شاعرانه
است. ازطریق تشبیه، بویژه با تأمل در مشبه به ها و وجوه شبه، میتوان به ذهنیت و
جهانبینی شاعر پی برد و محیط زندگی او را شناخت. اقلیم و محیط زندگی شاعران،
خواسته و ناخواسته در شعر آنان بازتاب مییابد؛ بویژه در تشبیهات آنان. تشبیه
اقلیمی تشبیهی است که ارکان آن، بویژه مُشبه به و وجه شبه، غالباً عنصری اقلیمی و
بومی است و از عناصر طبیعی و شرایط فرهنگی، اجتماعی و اقلیمی محل زندگی شاعر اخذ
میشود. مسئلۀ این تحقیق چگونگی اثرگذاری اقلیم بر وجوه شبه و مشبه به های شاعران
لرستان است.

روش مطالعه: این پژوهش به روش توصیفی– تحلیلی صورت میگیرد و با استناد به شواهد درون‌متنی، به بررسی و تحلیل و
مقایسۀ تشبیهات اقلیمی مندرج در شعرهای مردان و زنان بومی سرا و فارسی سرای لرستان
میپردازد. 

یافته ها: شعر شاعران بومی سرای لرستان نسبت‌به
شاعران فارسی سرا از عناصر اقلیمی سرشارتر است؛ تشبیهات اقلیمی هم در شعر زنان و
هم در شعر مردان لرستان چشمگیر و پربسامد است؛ ولی هر دسته، به جنبه های خاصی از
اقلیم نظر دارند. 

نتیجه گیری: از میان تشبیهات اقلیمی بکاررفته در شعر
شاعران مورد بحث، تشبیهات ناظر به طبیعت، شامل پوشش گیاهی و درختان، حیوانات، چشم اندازهای
طبیعت و حرف و مشاغل لرستان در آثار شاعران مرد، نمود بیشتری دارد؛ اما در تشبیهات
اقلیمی مندرج در شعرهای زنان، تأثیر فرهنگ
و آداب و رسوم لرستان، جلوۀ بیشتری یافته است. برخی عناصر اقلیمی و بومی در این
تشبیهات، ابعادی نمادین و نوستالژیک دارند.
%U https://bahareadab.com/article_id/1068