%0 Journal Article
%T تحلیل سبک شناسانه دو قسمت شاهنامه (اساطیری- حماسی و تاریخی)
%J  ماهنامه علمی سبک شناسی و تحلیلی متون نظم و نثر فارسی 
%I بهار ادب
%Z 3060-5660
%A فاطمه  جعفری نیا
%A صفیه  مرادخانی
%A علی  حیدری
%A محمدرضا  حسنی جلیلیان
%D 2021
%\ 1398/09/05
%N 59
%V 14
%P 37-64
%K شاهنامه
%K  اسطوره
%K  تاریخ
%K  سبک‌شناسی
%K  سبک‌شناسی زبانی
%X زمینه و هدف: متن شاهنامه علیرغم تصور رایج، متنی یکنواخت و یکدست نیست و اگر آرای
برخی شاهنامه پژوهان مبنی بر تقسیم شاهنامه به دو بخش اساطیری و تاریخی را
بپذیریم، میتوان گفت علاوه بر موضوع، از دیدگاه سبکی نیز تفاوتهایی میان این دو
بخش وجود دارد.روش مطالعه: در این پژوهش که به روش تحلیلی، توصیفی انجام ‌شده، قریب به دویست بیت
از دو بخش یادشده ازنظر زبانی بررسی و با هم مقایسه شده است. گزینش ابیات به این
صورت بوده که از ابتدا تا پایان شاهنامه، به استثنای ابیات دقیقی، بعد از هر هزار
بیت، چهار بیت انتخاب و بررسی ‌شده است. آمارهای بدست‌آمده در سه ‌شاخه سبک‌شناسی
زبانی یعنی آوایی، لغوی و نحوی ارائه و تحلیل‌ شده اند. یافته ها: با تکیه ‌بر بررسی ابیاتی که از دو قسمت
شاهنامه انتخاب شد و مورد تحلیل قرار گرفت، میتوان گفت این کتاب برخلاف برخی نظریه ها
مبنی بر یکنواختی و یکدستی آن، ساختاری واحد و یکپارچه ندارد و از دیدگاه سبک‌شناسی
در سطوح مختلف زبانی، فکری و ادبی اختلافات و تفاوتهای چشمگیری در آن دیده میشود.
به عبارتی‌دیگر تفکیک شاهنامه به دو بخش اسطوره ای و تاریخی، تنها بواسطۀ مضامین
مطرح‌شده نیست بلکه زبان و سبک بیانی متفاوت فردوسی در هریک از این دو بخش، مبنای
تفکیک است.





نتیجه گیری: نتایج پژوهش، فرض پیش‌گفته را تأیید
میکند. ازنظر آوایی تفاوتها حاکی از تنوع و قوت موسیقیایی و آوایی بخش اول نسبت‌به
بخش دوم است. ازنظر لغوی، بخش اول با داشتن لغات و نامهای کهن و استفاده بیشتر از
افعال پیشوندی، رنگی کهنتر نسبت‌به بخش دوم دارد. در سطح نحوی نیز تقدم فعل و گروه
اضافی در دمیدن روح حماسی به بخش اول مؤثر بوده و آن را از بخش دوم متمایز میکند.
%U https://bahareadab.com/article_id/1065