%0 Journal Article
%T معرفی و بررسی نسخه خطی مثنوی «شاهد غیبی»
%J  ماهنامه علمی سبک شناسی و تحلیلی متون نظم و نثر فارسی 
%I بهار ادب
%Z 3060-5660
%A فاطمه  ملکی
%A علی  پدرام میرزایی
%A فاطمه  کوپا
%A حسین  یزدانی
%D 2020
%\ 0000/00/00
%N 53
%V 13
%P 135-158
%K میرمحمد زیورالدین شاه
%K  شاهد غیبی
%K  نقشبندیه
%K  نسخ خطی
%X احیای نسخ خطی گامی مؤثر در شناخت میراث فرهنگی
و ادبی هر قومی است. پیشرفت و اعتلای هیچ ملتی میسر نمیشود مگر اینکه از پیشینۀ
تاریخ ادب و فرهنگ خود آگاهی داشته باشد. از این رو انتقال آثار گذشتگان به شیوۀ
صحیح و به دور از دخل و تصرف، از ضروریات فرهنگی هر جامعه ای است. نسخه خطی«شاهد
غیبی» یکی از این آثار عرفانی در قالب مثنوی در بحر هرج مسدس محذوف به زبان فارسی
است که آن را شاعری«احمد» نام در سال 1332هجری قمری سروده است. این نسخۀ منحصر به
فرد مشتمل بر دو بخش است: بخش اول آن به شرح احوال«میر محمد زیورالدین» پسر «میرحسین
بغدادی» که نسب او به «شیخ عبدالقادر گیلانی» میرسد، پرداخته و بخش دوم آن در بیان
سلسلۀ نقشبندیه و آداب سلوک این طریقت است. این پژوهش ضمن توضیحاتی دربارۀ محتوای
نسخه، به بررسی ساختار و مهمترین ویژگیهای سبک شناسی آن در سه سطح فکری، ادبی و
زبانی میپردازد. روش پژوهش حاضر به شیوه تحلیل محتوا و کتابخانه ای و بر اساس اصل
اثر و شواهد مستخرج از آن بوده است.
%U https://bahareadab.com/article_id/1001